People are the main source in determining the glory of any country or organization. Therefore people
are the most precious capital of a country or organization and referred to as human capital. In any
organization, manager plays important role among available human capital. Manager actions will shape
the management of the organization and will lead the organization to achieve its goals. For Islamic
organization, implementation of Human Capital Development (PMI) based on a Western perspective, will considered as a less appropriate approach. This paper aims to develop a conceptual model of PMI
from an Islamic perspective. Furthermore, this paper aims to provide useful insights for managers or
policy makers in understanding how to do Islamization in their organization and what needs to be done
to ensure successful process of Islamization. This study will fill the gap of knowledge on PMI based
Islamic perspective which consider quite limited. Qualitative method using existing available literature
through content analysis was used in this study. The study showed that PMI based Islamic perspective
should be encompass by both physical and spiritual (mind and emotions) aspects. The development of
both aspects will able to generate taqwa human capital which characterized by amar ma’ruf nahi
mungkar, has a clear mission, tawazun, sakinah, moral dignity and mutual cooperation. As conclusion,
PMI based Islamic perspective will have implications for the training conducted in organizations which
should not only focus on the physical aspect, but also need to focus on the spiritual aspect.
Salah satu syarat untuk menjadi sebuah negara maju adalah tersedianya modal insan yang unggul yang
lahir daripada Institusi Pengajian Tinggi. Kerajaan Malaysia telah memberikan peruntukan yang besar
untuk mencapai matlamat tersebut. Walau bagaimanupun, terdapat kekangan dan keterhadan kewangan
Kerajaan untuk memenuhi keseluruhan biaya Institusi Pengajian Tinggi. Oleh itu, semua pihak terkait
perlulah mencari alternatif dan jalan keluar bagi mengatasi masalah ini. Wakaf merupakan salah satu
sistem ekonomi Islam yang dikatakan sangat berpotensi bagi membangunkan pendidikan. Kertas kerja
ini mempunyai dua tujuan. Pertama, untuk mengenal pasti pembangunan wakaf pendidikan dengan
kajian kes di Universiti College Bestari (UCB), Terengganu, Malaysia. Kedua, menganalisis isu
kelestaraian wakaf dan kaedah-kaedah yang digunakan UCB dalam mempastikan kelestarian wakaf
tersebut. Bagi mencapai kedua-dua tujuan ini kaedah kualitatif yang melibatkan temu bual mendalam
dua orang responden telah dijalankan. Data yang diperolehi di analisis menggunakan kaedah analisis
kandungan. Hasil kajian mendapati bahawa pembangunan wakaf di UCB sudah bermula sejak tahun
1998. Pengurusan dan pentadbiran wakaf UCB dilakukan di bawah tiga agensi (joint venture) yang
setiapnya merupakan pemegang saham iaitu PEYATIM (Pertubuhan Kebajikan Anak Yatim Malaysia)
(50%), PERKAYA (Pertubuhan Kebajikan Anak Yatim) Terengganu (30%) dan YAKIN (Yayasan
Kebajikan Negeri Terengganu) (20%). Antara kaedah yang digunakan untuk melestarikan wakaf
pengajian tinggi di UCB adalah penjagaan dan pengelolaan aset yang telus dengan kepimpinan yang
kuat, sistem pemasaran dan kaedah wakaf yang mudah. Sumbangan kerajaan dan juga peranan alumni
dikatakan juga membantu pembangunan wakaf tersebut. Kajian ini membuktikan bahawa sistem wakaf
memiliki potensi untuk membantu membangunkan pendidikan yang lestari.