Tujuan kajian ini adalah untuk menerokai kaedah pembantu penanda permukaan terhadap implan orbital untuk pembedahan tulang orbit. Enam tengkorak manusia dewasa kering telah digunakan dalam kajian ini. Implan orbital aluminium yang disediakan secara individu, dengan ketebalan 0.4 mm disediakan untuk lantai orbit secara bilateral. Empat penanda permukaan implan fizikal dari aspek anterior dan posterior implan yang disediakan dan diimbas secara optik. Pemeriksaan pra-pembedahan tomografi berkomputer ‘cone-beam’ (CBCT) diperolehi untuk semua lantai orbit. Data 'Digital Imaging and Communications in Medicine' (DICOM) tengkorak diambil, diimport dan direka bentuk dengan format data stereolithografi (STL) implan orbital masing-masing menggunakan iPlan CMF (Versi 3.0, BrainLab, Jerman). Teknik gabungan imej dilakukan untuk setiap tengkorak selepas pembinaan semula dengan pengambilan pos-pembedahan CBCT. Pengukuran berasaskan daripada data tomografi terhadap posisi implant kemudian dinilai di antara kedudukan implan yang direncanakan dan yang direalisasikan dalam satah sagittal dan coronal. Analisa statistik dijalankan menggunakan Statistik Statistik PASW® 18. Hasil kajian menunjukkan bahawa 38 daripada 48 penanda permukaan yang dinilai menunjukkan peningkatan ketinggian kedudukan dalam skala kecil pasca-pembedahan berbanding dengan kedudukan implan orbital maya. Semakan metrik Euclidean menunjukkan perbezaan yang kurang daripada 1.00 mm dalam semua penanda permukaan kecuali pada kawasan lej posterior dan anterior dalam penilaian satah sagittal. Kajian ini menunjukkan bahawa penempatan penanda permukaan terhadap implant orbit dalam pembedahan navigasi orbit menyumbang kepada kedudukan implan orbital secara konsisten.